Estimation of the parameters for the exponential reliability

Jarosław Bartoszewicz

Mathematica Applicanda (1973)

  • Volume: 1, Issue: 1
  • ISSN: 1730-2668

Abstract

top
W praktycznych zastosowaniach teorii niezawodności konieczna jest znajomość liczbowych wartości charakterystyk, takich jak średni czas życia elementu lub systemu, intensywność awarii elementu, niezawodność elementu lub systemu. Jedynym rozsądnym sposobem określenia tych wielkości jest ich ocena oparta o badanie statystyczne, to znaczy estymacja na podstawie próby. W niniejszym artykule dokonamy przeglądu metod estymacji wspomnianych wyżej charakterystyk niezawodności. Ograniczymy się przy tym do przypadku, gdy czas bezawaryjnego działania elementu, zwany dalej czasem życia elementu, jest zmienną losową o rozkładzie wykładniczym. Założenie to jest przyjmowane dość powszechnie w teorii niezawodności, zwłaszcza w badaniach niezawodności urządzeń elektronicznych. Dane empiryczne zebrane przez wielu autorów (zob. np. Davis [7]) potwierdzają możliwość przyjęcia tego założenia z zadowalającym skutkiem. Warto zaznaczyć, że inne rozkłady stosowane w teorii niezawodności, jak rozkład Weibulla czy rozkład logarytmiczno-wykładniczy, dadzą się sprowadzić za pomocą prostych transformacji do rozkładu wykładniczego. Również, jak wykazały badania Barlowa i Proschana [1] i [2], metody badania i wnioskowania uzyskane dla rozkładu wykładniczego mogą służyć jako oszacowania dla rozkładów z monotoniczną intensywnością awarii. Zaletą wykładniczego rozkładu czasu życia elementu jest to, że pozwala on na efektywne przeprowadzenie obliczeń, a tym samym na proste i jasne zilustrowanie używanych metod estymacji.

How to cite

top

Jarosław Bartoszewicz. "Estimation of the parameters for the exponential reliability." Mathematica Applicanda 1.1 (1973): null. <http://eudml.org/doc/293514>.

@article{JarosławBartoszewicz1973,
abstract = {W praktycznych zastosowaniach teorii niezawodności konieczna jest znajomość liczbowych wartości charakterystyk, takich jak średni czas życia elementu lub systemu, intensywność awarii elementu, niezawodność elementu lub systemu. Jedynym rozsądnym sposobem określenia tych wielkości jest ich ocena oparta o badanie statystyczne, to znaczy estymacja na podstawie próby. W niniejszym artykule dokonamy przeglądu metod estymacji wspomnianych wyżej charakterystyk niezawodności. Ograniczymy się przy tym do przypadku, gdy czas bezawaryjnego działania elementu, zwany dalej czasem życia elementu, jest zmienną losową o rozkładzie wykładniczym. Założenie to jest przyjmowane dość powszechnie w teorii niezawodności, zwłaszcza w badaniach niezawodności urządzeń elektronicznych. Dane empiryczne zebrane przez wielu autorów (zob. np. Davis [7]) potwierdzają możliwość przyjęcia tego założenia z zadowalającym skutkiem. Warto zaznaczyć, że inne rozkłady stosowane w teorii niezawodności, jak rozkład Weibulla czy rozkład logarytmiczno-wykładniczy, dadzą się sprowadzić za pomocą prostych transformacji do rozkładu wykładniczego. Również, jak wykazały badania Barlowa i Proschana [1] i [2], metody badania i wnioskowania uzyskane dla rozkładu wykładniczego mogą służyć jako oszacowania dla rozkładów z monotoniczną intensywnością awarii. Zaletą wykładniczego rozkładu czasu życia elementu jest to, że pozwala on na efektywne przeprowadzenie obliczeń, a tym samym na proste i jasne zilustrowanie używanych metod estymacji.},
author = {Jarosław Bartoszewicz},
journal = {Mathematica Applicanda},
keywords = {},
language = {eng},
number = {1},
pages = {null},
title = {Estimation of the parameters for the exponential reliability},
url = {http://eudml.org/doc/293514},
volume = {1},
year = {1973},
}

TY - JOUR
AU - Jarosław Bartoszewicz
TI - Estimation of the parameters for the exponential reliability
JO - Mathematica Applicanda
PY - 1973
VL - 1
IS - 1
SP - null
AB - W praktycznych zastosowaniach teorii niezawodności konieczna jest znajomość liczbowych wartości charakterystyk, takich jak średni czas życia elementu lub systemu, intensywność awarii elementu, niezawodność elementu lub systemu. Jedynym rozsądnym sposobem określenia tych wielkości jest ich ocena oparta o badanie statystyczne, to znaczy estymacja na podstawie próby. W niniejszym artykule dokonamy przeglądu metod estymacji wspomnianych wyżej charakterystyk niezawodności. Ograniczymy się przy tym do przypadku, gdy czas bezawaryjnego działania elementu, zwany dalej czasem życia elementu, jest zmienną losową o rozkładzie wykładniczym. Założenie to jest przyjmowane dość powszechnie w teorii niezawodności, zwłaszcza w badaniach niezawodności urządzeń elektronicznych. Dane empiryczne zebrane przez wielu autorów (zob. np. Davis [7]) potwierdzają możliwość przyjęcia tego założenia z zadowalającym skutkiem. Warto zaznaczyć, że inne rozkłady stosowane w teorii niezawodności, jak rozkład Weibulla czy rozkład logarytmiczno-wykładniczy, dadzą się sprowadzić za pomocą prostych transformacji do rozkładu wykładniczego. Również, jak wykazały badania Barlowa i Proschana [1] i [2], metody badania i wnioskowania uzyskane dla rozkładu wykładniczego mogą służyć jako oszacowania dla rozkładów z monotoniczną intensywnością awarii. Zaletą wykładniczego rozkładu czasu życia elementu jest to, że pozwala on na efektywne przeprowadzenie obliczeń, a tym samym na proste i jasne zilustrowanie używanych metod estymacji.
LA - eng
KW -
UR - http://eudml.org/doc/293514
ER -

NotesEmbed ?

top

You must be logged in to post comments.

To embed these notes on your page include the following JavaScript code on your page where you want the notes to appear.

Only the controls for the widget will be shown in your chosen language. Notes will be shown in their authored language.

Tells the widget how many notes to show per page. You can cycle through additional notes using the next and previous controls.

    
                

Note: Best practice suggests putting the JavaScript code just before the closing </body> tag.