Cracow in the global pilgrimage movement. Capabilities and growth perspectives for religious tourism to the capital of Lesser Poland
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica (2019)
- Volume: 13, page 40-56
- ISSN: 2084-5456
Access Full Article
topAbstract
topHow to cite
topFranciszek Mróz. "Kraków w przestrzeni pielgrzymkowej świata. Potencjał i perspektywy rozwoju turystyki religijnej stolicy Małopolski." Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica 13 (2019): 40-56. <http://eudml.org/doc/296484>.
@article{FranciszekMróz2019,
abstract = {Kraków należy do grupy najważniejszych centrów turystyki religijnej o światowym zasięgu. Tradycje pielgrzymkowe do miasta sięgają XII w. W szczytowym okresie średniowiecznego ruchu pielgrzymkowego, który przypadł na XV w. w Krakowie rejestrowano 17 loca sacra. Pod koniec XVI w., ze względu na liczne kościoły w których znajdowały się cudowne wizerunki, relikwie i groby świętych i błogosławionych, Kraków zaczęto nazywać „drugim Rzymem” (Cracovia altera Roma). Po wyborze kard. Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową (16 października 1978 r.) rozpoczął się kolejny etap rozwoju ruchu pielgrzymkowego i turystyki religijnej do stolicy Małopolski. Zbiegł się on z wpisaniem Starego Miasta w Krakowie w 1978 r. na listę światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO – jako jednego z pierwszych 12 obiektów na świecie. W ostatnim dwudziestoleciu w przestrzeni miejskiej Krakowa w zakresie ruchu pielgrzymkowego i turystyki religijnej zauważalne są dwa trendy: renesans kultu w średniowiecznych ośrodkach pielgrzymkowych oraz powstanie nowych ośrodków pielgrzymkowych: sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, Centrum „Nie lękajcie się” – sanktuarium św. Jana Pawła II na Białych Morzach, sanktuarium Ecce Homo św. Brata Alberta oraz sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Bieńczycach. Obecnie Kraków znany jest w całym chrześcijańskim świecie jako światowe centrum kultu Bożego Miłosierdzia, „Papieskie Miasto” – najważniejszy obok Watykanu i Wadowic ośrodek kultu św. Jana Pawła II oraz jedno z 13 miast na świecie, w których zorganizowano Światowe Dni Młodzieży (2016 r.). Współcześnie w mieście funkcjonuje ponad 30 ośrodków pielgrzymkowych. Są to przede wszystkim sanktuaria świętych i błogosławionych, a także sanktuaria maryjne z koronowanymi wizerunkami Matki Bożej. Światową rangę posiadają sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach oraz sanktuarium św. Jana Pawła II na Białych Morzach, które w ciągu roku odwiedza około 2 milionów osób. W prezentowanym opracowaniu wykazano jakie elementy decydują o międzynarodowej randze Krakowa. Na podstawie badań terenowych, wywiadów pogłębionych oraz w oparciu o Plan działań na rzecz rozwoju turystyki religijnej w Krakowie do 2020, wskazano na perspektywy rozwoju turystyki religijnej w mieście w najbliższym dziesięcioleciu.},
author = {Franciszek Mróz},
journal = {Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica},
keywords = {Kraków, ośrodek pielgrzymkowy; pielgrzymki; sanktuarium; turystyka religijna},
language = {pol},
pages = {40-56},
title = {Kraków w przestrzeni pielgrzymkowej świata. Potencjał i perspektywy rozwoju turystyki religijnej stolicy Małopolski},
url = {http://eudml.org/doc/296484},
volume = {13},
year = {2019},
}
TY - JOUR
AU - Franciszek Mróz
TI - Kraków w przestrzeni pielgrzymkowej świata. Potencjał i perspektywy rozwoju turystyki religijnej stolicy Małopolski
JO - Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica
PY - 2019
VL - 13
SP - 40
EP - 56
AB - Kraków należy do grupy najważniejszych centrów turystyki religijnej o światowym zasięgu. Tradycje pielgrzymkowe do miasta sięgają XII w. W szczytowym okresie średniowiecznego ruchu pielgrzymkowego, który przypadł na XV w. w Krakowie rejestrowano 17 loca sacra. Pod koniec XVI w., ze względu na liczne kościoły w których znajdowały się cudowne wizerunki, relikwie i groby świętych i błogosławionych, Kraków zaczęto nazywać „drugim Rzymem” (Cracovia altera Roma). Po wyborze kard. Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową (16 października 1978 r.) rozpoczął się kolejny etap rozwoju ruchu pielgrzymkowego i turystyki religijnej do stolicy Małopolski. Zbiegł się on z wpisaniem Starego Miasta w Krakowie w 1978 r. na listę światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO – jako jednego z pierwszych 12 obiektów na świecie. W ostatnim dwudziestoleciu w przestrzeni miejskiej Krakowa w zakresie ruchu pielgrzymkowego i turystyki religijnej zauważalne są dwa trendy: renesans kultu w średniowiecznych ośrodkach pielgrzymkowych oraz powstanie nowych ośrodków pielgrzymkowych: sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, Centrum „Nie lękajcie się” – sanktuarium św. Jana Pawła II na Białych Morzach, sanktuarium Ecce Homo św. Brata Alberta oraz sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Bieńczycach. Obecnie Kraków znany jest w całym chrześcijańskim świecie jako światowe centrum kultu Bożego Miłosierdzia, „Papieskie Miasto” – najważniejszy obok Watykanu i Wadowic ośrodek kultu św. Jana Pawła II oraz jedno z 13 miast na świecie, w których zorganizowano Światowe Dni Młodzieży (2016 r.). Współcześnie w mieście funkcjonuje ponad 30 ośrodków pielgrzymkowych. Są to przede wszystkim sanktuaria świętych i błogosławionych, a także sanktuaria maryjne z koronowanymi wizerunkami Matki Bożej. Światową rangę posiadają sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach oraz sanktuarium św. Jana Pawła II na Białych Morzach, które w ciągu roku odwiedza około 2 milionów osób. W prezentowanym opracowaniu wykazano jakie elementy decydują o międzynarodowej randze Krakowa. Na podstawie badań terenowych, wywiadów pogłębionych oraz w oparciu o Plan działań na rzecz rozwoju turystyki religijnej w Krakowie do 2020, wskazano na perspektywy rozwoju turystyki religijnej w mieście w najbliższym dziesięcioleciu.
LA - pol
KW - Kraków, ośrodek pielgrzymkowy; pielgrzymki; sanktuarium; turystyka religijna
UR - http://eudml.org/doc/296484
ER -
References
top- Bejda, M., Pabis, M., Pabis, M. (2016). Sakralny Kraków. Kraków: Dom Wydawniczy RAFAEL.
- Bilska Wodecka, E., Sołjan, I. (2007). Dziedzictwo religijne jako czynnik rozwoju turystyki na przykładzie województwa małopolskiego, Prace Geograficzne, 117, 197–213.
- Czuma, M. (2016). Tylko w Krakowie, czyli 21 powodów, dla których warto odwiedzić to miasto. Kraków: Urząd Miasta Krakowa.
- Hodorowicz, I., Mróz, F. (2009). Pielgrzymowanie i turystyka religijna na przykładzie ośrodków pielgrzymkowych w diecezji krakowskiej. W: Географія і туризм: європейський досвід. Матеріали III mижнародної наукової онференції. Львів-Брюховичі, 269–289.
- Jackiewicz, K. (1999). Miłość bez miary. Historia Cudownego Krzyża w Bazylice Ojców Cystersów w Krakowie-Mogile. Kraków: Opactwo OO. Cystersów w Mogile.
- Jackowski, A. (2003). Święta przestrzeń świata. Podstawy geografii religii. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
- Jackowski, A., Sołjan, I. (2004). Pielgrzymowanie w Archidiecezji Krakowskiej. W: Archidiecezja Krakowska na przełomie tysiącleci. Kraków: Uniwersytet Jagielloński – Papieska Akademia Teologiczna, 249–256.
- Jackowski, A. (2008). Kraków jako międzynarodowe centrum turystyki religijnej. Alma Mater. Miesięcznik Uniwersytetu Jagiellońskiego, 109, 114–120.
- Kłoczowski, J. (1966). Kościół w Polsce. Średniowiecze, t. 1, Kraków: Znak.
- Kumor, B. S. (1998). Dzieje diecezji krakowskiej do roku 1795, t. I. Kraków: Wydawnictwo św. Stanisława BM Archidiecezji Krakowskiej.
- Mróz, F. (2004). Pielgrzymowanie do sanktuarium Krzyża Świętego w Krakowie-Mogile. W: Izmaiłow B. (red.), Przyroda – Człowiek – Bóg: ojcu docentowi dr hab. Ludwikowi Kaszowskiemu w 65. rocznicę urodzin. Kraków: Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ, 271–284.
- Mróz, F. (2006). Pielgrzymowanie do sanktuarium Ecce-Homo św. Brata Alberta w Krakowie. Peregrinus Cracoviensis, 17, 137–148.
- Mróz, F. (2008). Geneza i funkcjonowanie sanktuariów Bożego Miłosierdzia w Polsce. Peregrinus Cracoviensis, 19, 47–72.
- Mróz, F. (2014). Małopolska Droga św. Jakuba – geneza, rozwój, nowe wyzwania i perspektywy rozwoju. Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, t. 47, 22–31.
- Mróz, F. (2016). Sanktuaria Kościoła Rzymskokatolickiego w przestrzeni sakralnej Polski. W: Latosińska J., Mokras-Grabowska J. (red.), Kultura i turystyka. Sacrum i profanum. Łódź: Regionalna Organizacja Turystyczna Województwa Łódzkiego, 183–205.
- Mróz, F., Mróz, Ł. (2013). Nowe trendy w turystyce religijnej. W: Pawlusiński R. (red.), Współczesne uwarunkowania i problemy rozwoju turystyki. Kraków: Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ, 105–119.
- Mróz, F., Mróz, Ł. (2018). Sanktuaria i ośrodki kultu św. Jakuba w sieci Camino de Santiago w Polsce. W: Roszak P., Mróz F., Mróz Ł. (red.), Duchowość i przestrzeń w kontekście Camino de Santiago. Kraków: Wydawnictwo „Czuwajmy”, 151–178.
- Niedźwiedź, A. (2004). Kraków – „miasto papieskie”. Analiza symboliki i mitologii przestrzeni miejskiej. Journal of Urban Ethnology, 8, 25–45.
- Rożek, M. (1995). Krakowskie sanktuaria. Cracovia sacra czyli przewodnik po krakowskich sanktuariach. Kraków: Wyd. „Karpaty” – Andrzej Łączyński.
- Urban, J. (2014). Locus iste a Deo factus est. W: Węcławowicz T., Królewski kościół katedralny na Wawelu. W rocznicę konsekracji 1364–2014. Kraków: Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne sp. z o.o. – Oficyna Wydawnicza AFM, 17–21.
- Wilkońska, A. (2000). Krakowskim szlakiem świętych. Przewodnik – cz. I, Peregrinus Cracoviensis, 8, 255–273.
- Wilkońska, A., Siepak, E., Gurba, K., Jakubczyk, M. (2014). Przewodnik pielgrzyma po Krakowie. Kraków: Urząd Miasta Krakowa.
- Strony internetowe:
- http://www.bip.krakow.pl/zarzadzenie/2016/1998/w_sprawie_przyjecia_%E2%80%9EPlanu_dzialan_na_rzecz_rozwoju_turystyki_religijnej_w_Krakowie_do_2020_roku%E-2%80%9D.html [dostęp 15.08.2018 r.]
Citations in EuDML Documents
topNotesEmbed ?
topTo embed these notes on your page include the following JavaScript code on your page where you want the notes to appear.