History of Jaśliska region carved in stone
Józef Kukulak; Karol Augustowski; Dorota Chmielowska
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica (2019)
- Volume: 13, page 215-228
- ISSN: 2084-5456
Access Full Article
topAbstract
topHow to cite
topJózef Kukulak, Karol Augustowski, and Dorota Chmielowska. "Skalny zapis historii rejonu Jaślisk (Beskid Niski)." Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica 13 (2019): 215-228. <http://eudml.org/doc/296695>.
@article{JózefKukulak2019,
abstract = {W historii rejonu Jaślisk istotny rozdział stanowi kamieniarstwo. Rozwijało się ono intensywnie już w wiekach XVI–XVII. Podstawą jego rozwoju były miejscowe piaskowce przybyszowskie. Wydobywano je przez kilka wieków na górze Kamień, ponieważ miały korzystne cechy techniczne i były łatwe do obróbki. Z nich zbudowano m.in. mury miejskie Jaślisk, kościół parafialny, wiele kamiennych kaplic i przydrożnych krzyży, piwnice na składowanie wina. Wsie Lipowiec i Czeremcha były też słynnymi w Beskidach ośrodkami kamieniarki artystycznej, zwłaszcza rzeźby ludowej. Do dziś zachowały się nieużytkowane już kamieniołomy, część obiektów dawnej zabudowy Jaślisk oraz obiekty małej architektury sakralnej. Zapisem początków działalności rolniczej w tym rejonie są drobnoziarniste osady rzeczne w terasach Jasiołki i Bełczy. Przetrwałe do dziś obiekty skalne są cennym walorem turystycznym rejonu i wymagają zwiększonej ochrony.},
author = {Józef Kukulak, Karol Augustowski, Dorota Chmielowska},
journal = {Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica},
keywords = {piaskowce; kamieniołomy; kamieniarstwo; Beskid Niski;},
language = {pol},
pages = {215-228},
title = {Skalny zapis historii rejonu Jaślisk (Beskid Niski)},
url = {http://eudml.org/doc/296695},
volume = {13},
year = {2019},
}
TY - JOUR
AU - Józef Kukulak
AU - Karol Augustowski
AU - Dorota Chmielowska
TI - Skalny zapis historii rejonu Jaślisk (Beskid Niski)
JO - Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica
PY - 2019
VL - 13
SP - 215
EP - 228
AB - W historii rejonu Jaślisk istotny rozdział stanowi kamieniarstwo. Rozwijało się ono intensywnie już w wiekach XVI–XVII. Podstawą jego rozwoju były miejscowe piaskowce przybyszowskie. Wydobywano je przez kilka wieków na górze Kamień, ponieważ miały korzystne cechy techniczne i były łatwe do obróbki. Z nich zbudowano m.in. mury miejskie Jaślisk, kościół parafialny, wiele kamiennych kaplic i przydrożnych krzyży, piwnice na składowanie wina. Wsie Lipowiec i Czeremcha były też słynnymi w Beskidach ośrodkami kamieniarki artystycznej, zwłaszcza rzeźby ludowej. Do dziś zachowały się nieużytkowane już kamieniołomy, część obiektów dawnej zabudowy Jaślisk oraz obiekty małej architektury sakralnej. Zapisem początków działalności rolniczej w tym rejonie są drobnoziarniste osady rzeczne w terasach Jasiołki i Bełczy. Przetrwałe do dziś obiekty skalne są cennym walorem turystycznym rejonu i wymagają zwiększonej ochrony.
LA - pol
KW - piaskowce; kamieniołomy; kamieniarstwo; Beskid Niski;
UR - http://eudml.org/doc/296695
ER -
References
top- Adamczyk, B., Gerlach, T. (1983). Charakterystyka warunków przyrodniczych Beskidu Niskiego, Problemy Zagospodarowania Ziem Górskich, 23, 49–68.
- Balon, J., German K., Kozak J., Malara H., Widacki W., Ziaja W. (1995). Regiony fizycznogeograficzne. W: J. Warszyńska (red.), Karpaty Polskie. Kraków: Wydawnictwo UJ, 117–130.
- Bata, A. (2014). Jaśliska. Dzieje miasteczka i okolic. Krosno: Krośnieńska Oficyna Wydawnicza.
- Bator, J. (2005). Wojna Galicyjska. Działania armii austriacko-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914–1915. Kraków: Wydawnictwo Egis Libron.
- Bąk, B., Bliźniak, A., Kopcowisk,i R., Kozłowska, O., Kwecko, P., Szeląg, A., Tomassi-Morawiec, H. (2007). Objaśnienia do mapy geośrodowiskowej Polski 1:50 000 Arkusz Jaśliska (1056). Warszawa: Państwowy Instytut Geologiczny.
- Bocheński, A. (1998). Drewniana architektura Jaślisk. W: S. Stempin (red), Rocznik Rymanowa Zdroju, III, 93–105.
- Bostel, F. (1890). Przyczynek do dziejów Jaślisk. W: Przewodnik Naukowy i Literacki, XV IH, Lwów, 801–829.
- Bromowicz, J. (1982). Ocena geologiczno-surowcowa i perspektywy dokumentowania złóż piaskowców przybyszowskich i piaskowców z Mszanki. W: Atlas geologiczno-surowcowy województwa krośnieńskiego, Cz. 7. Kraków: Arch. Inst. Geol. i Sur. Miner. AGH.
- Cieszkowski, K., Ślęczka, A., Zuchiewicz, W. (1990). Szczegółowa mapa geologiczna Polski 1:50 000, arkusz Jaśliska. Warszawa: Państ. Inst. Geol.
- Czajkowski, J. (1992). Dzieje osadnictwa historycznego i jego odzwierciedlenie w grupach etnicznych. W: Łemkowie w historii i kulturze Karpat. Cz. I. Sanok: Muzeum Budownictwa Ludowego, 27–166.
- Fasnacht, A. (1962). Osadnictwo ziemi sanockiej w latach 1340–1650. Wrocław: Zakład Narod. im. Ossolińskich.
- Gajewski, B. (1996). Jaśliska 1366–1996. Zarys monograficzny. Jaśliska–Krosno: Wyd. Muzeum Okręgowe.
- Ginalski, J., Muzyczuk, A. (2001). State research of prehistoric and early medieval settlement on the northern approach of the Dukla Pass. PAU. Prace Komisji Prehistorii karpat, II, 191–203.
- Gonera, M., 2007. Stanowiska fliszu w Jaśliskim Parku Krajobrazowym (Karpaty Polskie) – propozycja do programu edukacji i ochrony, Chrońmy Przyrodę Ojczystą, 63(1), 33–60.
- Hess, M., Niedźwiedź, T., Obrębska-Starkel B. (1977). Stosunki termiczne Beskidu Niskiego (metoda charakterystyki reżimu termicznego gór), Prace Geograficzne IGiPZ PAN, 123, 1–101.
- Jankowski, L., Kopciowski, R., Ryłko, W. (2004). Geological map of the Outer Carpathians: Borderlands of Poland, Ukraine and Slovakia, 1:200 000. Warszawa: Państw. Inst. Geol.
- Klimek, K., Łanczont, M., Nogaj-Chachaj, J. (2003). Aluwiacja małych dolin w obrębie przykarpackiej wysoczyzny lessowej jako wskaźnik zmian użytkowania ziemi w ostatnim 1000-leciu. W: J. Waga, K. Kocel (red.), Człowiek w środowisku przyrodniczym – zapis działalności. Sosnowiec: Oddział Katowicki Polskiego Towarzystwa Geograficznego, 84–89.
- Kołodziejczyk, P., Czarnowidz, M., Ochał-Czarnowicz, A. (2016). Ślady Wielkiej Wojny w Karpatach. Badania i dokumentacja elementów umocnień w rejonie Jaślisk i Moszczańca w latach 2015–2016, Wiadomości Konserwatorskie, 46, 110–118.
- Kozakiewicz, L. (1966). Jaśliska, zarys dziejów miasta prywatnego, Wierchy, 35, 180–188.
- Kukulak, J. (2004). Zapis skutków osadnictwa i gospodarki rolnej w osadach rzeki górskiej (na przykładzie aluwiów dorzecza górnego Sanu w Bieszczadach Wysokich). Kraków: Wyd. Naukowe Akademii Pedagogicznej w Krakowie, Prace Monogr. 381.
- Lach, J. (1975). Ewolucja i typologia krajobrazu Beskidu Niskiego z uwzględnieniem gospodarczej działalności człowieka. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej.
- Maciejowski, W. (2001). Zmiany użytkowania ziemi i ich wpływ na funkcjonowanie środowiska przyrodniczego w zlewni górnej Wilszni (Beskid Niski) w okresie 1920–2000, Problemy Ekologii Krajobrazu, X, 698–718.
- Maryański, A. (1963). Współczesne migracje ludności w południowej części polsko-radzieckiego i ich wpływ na rozmieszczenie sił wytwórczych tego obszaru. Kraków: Wyd. Naukowe WSP.
- Niedźwiedź, T., Obrębska-Starklowa, B. (1991). Klimat. W: I. Dynowska, M. Maciejewski (red.), Dorzecze Górnej Wisły, 1. Warszawa–Kraków: Wyd. Naukowe PWN, 68–84.
- Nowak A., 2012. Zmiany granicy rolno-leśnej w pasmach magurskich Beskidu Niskiego od lat 1978–1980 do lat 2003–2004, Prace Geograficzne, 128, 109–122.
- Nyczanka, M. (1987). Zmiany w zaludnieniu Beskidu Niskiego i Bieszczadów w latach 1944–1947, Magury ’87, 70–82.
- Peszat, C. (red.). (1976). Piaskowce karpackie, ich znaczenie surowcowe i perspektywy wykorzystania. Zesz. Nauk. AGH Geologia, 2(2).
- Peszat, C., Bromowicz, J., Buczek-Półka, M. (1985). Perspektywy dokumentowania złóż i racjonalnego wykorzystania piaskowców województwa krośnieńskiego, Kwart. Geologia AGH, 11(4).
- Prochaska, A. (1889). Jaśliska miasteczko i klucz biskupów przemyskich. W: Przewodnik Naukowy i Literacki, R. 17, Lwów.
- Pszonka, J., Wendorff, M., Kusaj, E. (2010). Piaskowce cergowskie jako najważniejszy surowiec skalny województwa podkarpackiego, Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego, 439, 261–268.
- Pudło, K. (1992). Dzieje Łemków po drugiej wojnie światowej (Zarys problematyki). W: J. Czajkowski (red.), Łemkowie w historii i kulturze Karpat. Sanok: Muzeum Budownictwa Ludowego, 351–381.
- Reinfuss, R. (1989). Ludowa rzeźba kamienna w Polsce. Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
- Soja, M. (2001). Zmiany zaludnienia Łemkowszczyzny w latach 1869–1998. W: B. Kortus (red.), Człowiek i przestrzeń. Kraków: Wyd. IGiGP UJ, 79–88.
- Stachowiak, A. (2001a). Kamieniarstwo ludowe w rejonie Jaślisk, Magury, 26, 116–121.
- Stachowiak, A. (2001b). Łemkowskie krzyże kamienne w dolinach Bielczy i górnej Jasiołki, Płaj, 23, 113–120.
- Starkel, L. (1972). Karpaty Zewnętrzne. W: M. Klimaszewski (red.), Geomorfologia Polski, T. 1, PWN, 52–115.
- Starkel, L. (1988). Działalność człowieka jako przyczyna zmian procesów denudacji i sedymentacji w holocenie, Przegl. Geogr. 60(3), 252–265.
- Ślączka, A. (1971). Geologia jednostki dukielskiej, Prace Instytutu Geologicznego, 63, 1–77.
- Ślączka, A., Bober, L., Chowaniec, J. (1991). Objaśnienia do szczegółowej mapy geologicznej Polski 1:50 000, arkusz Jaśliska. Warszawa: Państ. Inst. Geol.
- Welc, E. (2010). Piaskowiec przybyszowski w łemkowskiej kamieniarce ludowej. Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego, 439, 453–458,
- Welc, E. (2012). Kamień nad Jaśliskami. W: T. Słomka (red.), Katalog obiektów geoturystycznych w obrębie pomników i rezerwatów przyrody nieożywionej. Ministerstwo Środowiska, NFOŚiGW, AGH w Krakowie, 430–433.
- Żychowski, J. (1996). Ocena porównawcza reprezentatywności posterunków opadowych w Beskidzie Niskim, Rocznik Naukowo-Dydaktyczny WSP w Krakowie, 184. Prace Geograficzne XVI, 83–101.
NotesEmbed ?
topTo embed these notes on your page include the following JavaScript code on your page where you want the notes to appear.