Tourist space – sustainable space: methodological dilemmas
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica (2017)
- Volume: 10, page 52-65
- ISSN: 2084-5456
Access Full Article
topAbstract
topHow to cite
topLeszek Butowski. "Przestrzeń turystyczna – przestrzenią równowagi: dylematy metodologiczne." Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica 10 (2017): 52-65. <http://eudml.org/doc/296697>.
@article{LeszekButowski2017,
abstract = {Przestrzeń turystyczna ma charakter złożony. Zawiera ona elementy przestrzeni geograficznej (zarówno w wymiarze fizycznym, jak i antropogenicznym), a także przestrzeni społecznej, kulturowej, gospodarczej czy nawet religijno-duchowej. Ta wyjątkowa heterogeniczność przestrzeni turystycznej powoduje, że stanowi ona trudny, a jednocześnie ciekawy przedmiot zainteresowań badaczy reprezentujących różne dyscypliny i stosujących różne metodologie. Wydaje się jednak, że wśród podejść badawczych w wyraźnej mniejszości znajdują się te o charakterze syntetycznym, w których próbuje się uwzględnić wszystkie (lub przynajmniej większość) elementy składowe współczesnej przestrzeni turystycznej. Innym ważnym problemem związanym z badaniami nad przestrzenią turystyczną jest zagadnienie jej równowagi (warunków równowagi lub jej braku). Czym w ogóle jest równowaga przestrzeni turystycznej? Czy jest ona możliwa do osiągnięcia? W jaki sposób możemy ją określać lub mierzyć? Na ile w badaniach nad przestrzenią turystyczną jesteśmy w stanie uwzględnić wszystkie jej składowe? Powyższe zagadnienia zostaną poruszone w niniejszym artykule. Zostanie przedstawiona oryginalna metoda badawcza, przy pomocy której prowadzona jest empiryczna weryfikacja modelu przestrzeni turystycznej – będącego w istocie modelem turystyki zrównoważonej. Jego nowatorski charakter polega na tym, że próbuje się w nim połączyć wszystkie elementy składowe przestrzeni turystycznej i na tej podstawie zbudować model teoretyczny ukazujący warunki równowagi lub jej braku na różnego rodzaju obszarach recepcyjnych turystyki.},
author = {Leszek Butowski},
journal = {Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica},
keywords = {model; przestrzeń turystyczna; rozwój; równowaga; turystyka zrównoważona},
language = {pol},
pages = {52-65},
title = {Przestrzeń turystyczna – przestrzenią równowagi: dylematy metodologiczne},
url = {http://eudml.org/doc/296697},
volume = {10},
year = {2017},
}
TY - JOUR
AU - Leszek Butowski
TI - Przestrzeń turystyczna – przestrzenią równowagi: dylematy metodologiczne
JO - Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Geographica
PY - 2017
VL - 10
SP - 52
EP - 65
AB - Przestrzeń turystyczna ma charakter złożony. Zawiera ona elementy przestrzeni geograficznej (zarówno w wymiarze fizycznym, jak i antropogenicznym), a także przestrzeni społecznej, kulturowej, gospodarczej czy nawet religijno-duchowej. Ta wyjątkowa heterogeniczność przestrzeni turystycznej powoduje, że stanowi ona trudny, a jednocześnie ciekawy przedmiot zainteresowań badaczy reprezentujących różne dyscypliny i stosujących różne metodologie. Wydaje się jednak, że wśród podejść badawczych w wyraźnej mniejszości znajdują się te o charakterze syntetycznym, w których próbuje się uwzględnić wszystkie (lub przynajmniej większość) elementy składowe współczesnej przestrzeni turystycznej. Innym ważnym problemem związanym z badaniami nad przestrzenią turystyczną jest zagadnienie jej równowagi (warunków równowagi lub jej braku). Czym w ogóle jest równowaga przestrzeni turystycznej? Czy jest ona możliwa do osiągnięcia? W jaki sposób możemy ją określać lub mierzyć? Na ile w badaniach nad przestrzenią turystyczną jesteśmy w stanie uwzględnić wszystkie jej składowe? Powyższe zagadnienia zostaną poruszone w niniejszym artykule. Zostanie przedstawiona oryginalna metoda badawcza, przy pomocy której prowadzona jest empiryczna weryfikacja modelu przestrzeni turystycznej – będącego w istocie modelem turystyki zrównoważonej. Jego nowatorski charakter polega na tym, że próbuje się w nim połączyć wszystkie elementy składowe przestrzeni turystycznej i na tej podstawie zbudować model teoretyczny ukazujący warunki równowagi lub jej braku na różnego rodzaju obszarach recepcyjnych turystyki.
LA - pol
KW - model; przestrzeń turystyczna; rozwój; równowaga; turystyka zrównoważona
UR - http://eudml.org/doc/296697
ER -
References
top- Butowski, L. (2012). Sustainable Tourism – A Model Approach. In: M. Kasimoglu (ed.), Visions for Global Tourism Industry – Creating and Sustaining Competitive Strategies. Rijeka: InTech, 3–20.
- Butowski, L. (2013). Długookresowy model turystyki zrównoważonej. Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula, 32, 5–28.
- Butowski, L. (2014a). Maritime Tourism Space/ Morska przestrzeń turystyczna. Turyzm, 24(1), 57–64.
- Butowski, L. (2014b). Model of sustainable tourism. Theoretical and empirical approach. Folia Turistica, 33, 9–33.
- Butowski, L. (2015). Morska przestrzeń turystyczna. Aspekty praktyczne i teoretyczne, W: M. Durydiwka, K. Duda-Gromada (red.), Przestrzeń w turystyce. Znaczenie i wykorzystanie. Warszawa: Wydział Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego, 53–65.
- Butowski, L., Włodarczyk, B. (2016). Miary rozwoju przestrzeni turystycznej. Folia Turistica, 41, 261–282.
- Chojnicki Z. (2005). Charakter i sytuacja nauki o turystyce – rozważania metodologiczne. Zeszyty Naukowe WSG w Bydgoszczy, t. 3, seria: Turystyka i rekreacja nr 2.
- Drzewiecki, M. (1992). Wiejska przestrzeń rekreacyjna. Warszawa: Instytut Turystyki.
- Durydiwka, M., Duda-Gromada, K. (red.). (2015). Przestrzeń w turystyce. Znaczenie i wykorzystanie. Warszawa: Wydział Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego.
- Gołembski, G. (red.). (2002). Metody stymulowania rozwoju turystyki w ujęciu przestrzennym. Poznań: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.
- Husbands, W.C. (1983). Tourists space and tourist attraction, an analysis of the destination choices of European travelers. Leisure Sciences, 5(4), 289–307.
- Jałowiecki, B. (2010). Społeczne wytwarzanie przestrzeni. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.
- Kowalczyk, A. (red.). (2010). Turystyka zrównoważona. Warszawa: PWN.
- Kowalczyk, A. (2014). Fenomenologia przestrzeni turystycznej. Turyzm, 24(1), 9–16.
- Liszewski, S. (1995). Przestrzeń turystyczna. Turyzm, 5(2), 87–103.
- Meyer, B. (2004). Turystyka jako ekonomiczny czynnik kształtowania przestrzeni. Rozprawy i Studia, DCXIX (545). Szczecin: Uniwersytet Szczeciński.
- Miossec, J.-M. (1976). Elements pour une teorie de l’espace touristique. Aix-en-Provence: Centre des Hautes Etudes Touristiques, Serie C, nr 36.
- Niezgoda, A. (2006), Obszar recepcji turystycznej w warunkach rozwoju zrównoważonego (A tourist destination area in terms of sustainable development). Poznań: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.
- Stalski, M. (1984). Użytkowanie ziemi w turystyce. Przegląd Zagranicznej Literatury Geograficznej, IGiPZ PAN, 2, 139–148.
- Tuan, Y. F. (1987). Przestrzeń i miejsce. Warszawa: PIW.
- Warszyńska, J. (1986). Problemy badawcze geografii turyzmu, Folia Geographica, seria Geographia Oeconomica, 19, 59–63.
- Warszyńska, J., Jackowski, A. (1978). Podstawy geografii turyzmu. Warszawa: PWN.
- Więckowski, M. (2014). Przestrzeń turystyczna – próba nowego spojrzenia. Turyzm, 24(1), 17–24.
- Włodarczyk, B. (2009). Przestrzeń turystyczna. Istota, koncepcje, determinanty rozwoju. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
- Włodarczyk, B. (2011). Procesy kształtujące przestrzeń turystyczną. Turyzm, 21(1–2), 59–66.
- Włodarczyk, B. (2014). Przestrzeń w turystyce, turystyka w przestrzeni – o potrzebie podziałów i klasyfikacji. Turyzm, 24(1), 25–35.
NotesEmbed ?
topTo embed these notes on your page include the following JavaScript code on your page where you want the notes to appear.