Prace Leonharda Eulera z algebry

Witold Więsław. "Prace Leonharda Eulera z algebry." Antiquitates Mathematicae 2 (2008): null. <http://eudml.org/doc/293258>.

@article{WitoldWięsław2008,
abstract = {Dzieła Eulera (Opera Omnia, vol. VI, 1921) zawierają 24 prace sklasyfikowane na początku XX wieku jako prace z algebry. Należałoby dodać do nich jeszcze jedną pracę, mianowicie (v. Opera Omnia, ser. I, vol. 26, 46-59), poświęconą twierdzeniu nazywanemu twierdzeniem Bezouta, które dziś formułujemy następująco: jeżeli dwie krzywe algebraiczne, stopnia odpowiednio m i n, przecinają się w skończenie wielu punktach, to liczba ich przecięć nie przekracza mn. Dziś twierdzenie to zaliczylibyśmy do geometrii algebraicznej, choć dowód Eulera jest czysto algebraiczny. Euler podał pełny opis macierzy ortogonalnych w przestrzeniach euklidesowych wymiaru 3, 4, i 5 [29]. Znamienne jest to, że matematyka XVIII stulecia nie dysponowała jeszcze ani pojęciem macierzy, ani tym bardziej pojęciem przekształcenia liniowego. Ponadto Euler zajmuje się zasadniczym twierdzeniem algebry w wersji rzeczywistej, liczbami zespolonymi, rozwiązywaniem równań algebraicznych przez pierwiastniki, różnymi zagadnieniami dotyczącymi numerycznego obliczania pierwiastków wielomianu i algorytmami rozkładu funkcji wymiernych na ułamki proste.},
author = {Witold Więsław},
journal = {Antiquitates Mathematicae},
keywords = {},
language = {eng},
pages = {null},
title = {Prace Leonharda Eulera z algebry},
url = {http://eudml.org/doc/293258},
volume = {2},
year = {2008},
}

TY - JOUR
AU - Witold Więsław
TI - Prace Leonharda Eulera z algebry
JO - Antiquitates Mathematicae
PY - 2008
VL - 2
SP - null
AB - Dzieła Eulera (Opera Omnia, vol. VI, 1921) zawierają 24 prace sklasyfikowane na początku XX wieku jako prace z algebry. Należałoby dodać do nich jeszcze jedną pracę, mianowicie (v. Opera Omnia, ser. I, vol. 26, 46-59), poświęconą twierdzeniu nazywanemu twierdzeniem Bezouta, które dziś formułujemy następująco: jeżeli dwie krzywe algebraiczne, stopnia odpowiednio m i n, przecinają się w skończenie wielu punktach, to liczba ich przecięć nie przekracza mn. Dziś twierdzenie to zaliczylibyśmy do geometrii algebraicznej, choć dowód Eulera jest czysto algebraiczny. Euler podał pełny opis macierzy ortogonalnych w przestrzeniach euklidesowych wymiaru 3, 4, i 5 [29]. Znamienne jest to, że matematyka XVIII stulecia nie dysponowała jeszcze ani pojęciem macierzy, ani tym bardziej pojęciem przekształcenia liniowego. Ponadto Euler zajmuje się zasadniczym twierdzeniem algebry w wersji rzeczywistej, liczbami zespolonymi, rozwiązywaniem równań algebraicznych przez pierwiastniki, różnymi zagadnieniami dotyczącymi numerycznego obliczania pierwiastków wielomianu i algorytmami rozkładu funkcji wymiernych na ułamki proste.
LA - eng
KW -
UR - http://eudml.org/doc/293258
ER -